-
1 exstantia
ae f. [ exsto ]выступ, выпуклость (venarum, tumoris CA); вздутость ( ventris CA) -
2 consarcio
cōn-sarcio, īre, zusammenflicken, quasi centonem ex multis et pessimis panniculis consarcientes, Interpr. Iren. 2, 14, 2: übtr., consarciens verba tragici tumoris, Gell. 2, 23, 21 H. (Vulg. consarcinans).
-
3 exstantia
-
4 hebes
hebes, hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz. acutus), I) eig.: a) der Schneide nach: mucro (ensis), Ov.: machaera, Plaut.: gladius, Ov.: ferrum, Iuven.: secures, Iuven.: tela, Curt.: u. (im Bilde) non dubito, quin ea tela (Pfeile), quae coniecerit inimicus, quam ea, quae collega patris emisit, leviora atque hebetiora esse videantur, Cic. de har. resp. 2. – subst., hebetia, ium, n., stumpfe Gegenstände (Werkzeuge), Quint. 2, 12, 8. – b) der Gestalt nach, stumpf, abgestumpft, angulus, Gromat. vet. 41, 3: lunae et nascentis et senescentis alias hebetiora, alias acutiora videntur cornua, Cic. Acad. 2. fr. 6: quo latiora (ossa scapularum) quāque parte sunt, hoc hebetiora, Cels. 8, 1. p. 326, 24 D. – c) der Wirkung nach: hebeti pectus tantummodo contudit ictu, versetzte der B. nur eine Duetschung, Ov. met. 12, 85.
II) übtr.: A) physisch stumpf, a) gleichs. der Schärfe nach, von den Sinnen u. Sinneswerkzeugen: sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur, Cic.: sensus oculorum atque aurium hebetes, Liv.: nec est ullus hebetior sensus in vobis (verst. quam sensus audiendi), Cic.: aures hebetiores (Ggstz. oculi acres atque acuti), Cic.: hebes acies oculorum, Cic., u. (im Zshg.) bl. acies hebes, Cels., hebetior, Suet.: hebes obtutus, Apul.: hebetes visus, Sen. poët.: uterque oculus naturā hebes, Plin.: oculi hebetes, Col. u. Plin., hebetiores, Plin. u. Suet. – graviter hebes sine voce, Ven. Fort. – b) der Empfindung nach, ohne Gefühl, unempfindlich, abgestorben, caro (tumoris, tuberculorum), wildes Fleisch, Cels. 7, 6 u. 7, 13: ossa gingivarum, Cels. 6, 15: cui torpet bebes locus ille, Ov. art. am. 3, 799: hebes os, appetitloser Mund, Ov. ex Pont. 1, 10, 7. – v. leb. Wesen, filius incessu tardus, sensu hebes, Plin. 7, 76. Solin, 1, 92. – c) der Tätigkeit nach, stumpf, träge, schwerfällig, ohne Geschick, α) v. Körper u. v. leb. Wesen: gracile corpus infirmum, obesum hebes est, Cels.: auster totum corpus efficit hebes, Cels.: in hebeti pigritia ferox, Apul. met. 8, 33. – v. leb. Wesen, hebes in voluptate (admissarius), nicht hitzig, Col.: hebes ad sustinendum laborem miles, Tac.: exercitus numero hominum amplior, sed hebes infirmusque, Sall. – β) v. der Rede: quasdam (litteras, Buchstaben) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus, Quint. 1, 11, 4: quod (spondeus) est e longis duabus, hebetior videtur et tardior, Cic. or. 216. – v. Redner, hebes (schwerfällig) linguā, magis malus quam callidus ingenio, Ps. Sall. de rep. 2, 9, 1. – d) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = matt, color (floris) non hebes, grelle, Ov.: hebes unitate surdā color (berylli), Plin.: carbunculus hebetior, Plin.: lux, Avien. Arat.: hebes vicinā nocte dies, Stat. – für den Geruchssinn = geruchlos, genus orsini hebes (Ggstz. odoratum), Plin. 21, 67. – für den Geschmackssinn = geschmacklos, fade, quamvis gustu non sit hebes (uva), Col. 3, 2, 24.
B) geistig stumpf, abgestumpft, a) der Schärfe nach = abgestumpft, stumpfsinnig, blödsichtig, blöde, dumm, α) v. Geiste usw.: ratio hebetem facit aciem ad contemplandas miserias, stumpft die Schärfe des Geistes ab für usw., Cic.: ad ulteriora non prospicit mens hebes, Sen.: id licet hinc quamvis hebeti cognoscere corde, mit halben Sinnen, Lucr.: adeo hebetis atque obtunsi cordis inter initia iuventae existimatus, ut etc., so blöde und stumpfsinnig, Val. Max.: hebeti ingenio esse, Cic.: hebeti ingenio atque nullo, stumpfsinnig, ja ganz geistlos, Cic.: ingenii esse tardi et hebetis (Ggstz. ingenii esse mobilis et erecti), Sen.: hebetiora ut sint hominum ingenia, Cic.: animo hebeti atque claudo pro exercito uti volunt, Ps. Sall. – v. Geisteskräften, hebes memoria, ein schwaches Gedächtnis (Ggstz. mem. acris, ein starkes G.), Cic. de or. 2, 357. – v. Zuständen, adulescentia bruta et hebes, Sen. de ben. 3, 37, 3 (4). – β) v. leb. Wesen: hebes et rudis, nec hebes nec rudis, Cic.: vecors et prope hebes, Aur. Vict.: homines hebetes (Ggstz. homines acuti, homines ingeniosi), Cic.: hebetes illi et supra modum tardi, Plin. ep.: animalium hebetissima, Plin.: me hebetem molestiae reddiderunt, Cic.: quod fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet, Tac.: aliud est in communi vita et vulgari hominum consuetudine (esse) nec hebetem nec rudem, Cic.: non est hebes ad id quod melius sit intellegendum, Cael. in Cic. ep. – b) der Tätigkeit nach, nicht tief eingehend, oberflächlich, oratio, Quint.: rhetorica interdum paulo hebetior, Cic.: ratio hebes, Plin. – c) der Empfindung nach: dolor hebes, kalte (nicht warme) Teilnahme, Cic. ad Att. 8, 3, 4. – / Arch. Akk. Sing. hebem, Caecil. com. 81. Enn. ann. 426 bei Charis. 132, 6: Abl. Sing. gew. hebetī; s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 314 u. 315.
-
5 repressor
-
6 tumor
tumŏr, ōris, m. [st2]1 [-] gonflement, enflure, tumeur, grosseur, bouffissure, protubérance, saillie. [st2]2 [-] trouble moral, affliction, douleur, chagrin. [st2]3 [-] colère, indignation, emportement, courroux. [st2]4 [-] orgueil, arrogance. [st2]5 [-] trouble (des choses), agitation, fermentation, effervescence, situation menaçante. [st2]6 [-] enflure (du style, du langage), emphase, style boursouflé. - tumor animi, Cic. Tusc. 3, 26: trouble de l'âme. - tumores aperire, Plin.: ouvrir des abcès.* * *tumŏr, ōris, m. [st2]1 [-] gonflement, enflure, tumeur, grosseur, bouffissure, protubérance, saillie. [st2]2 [-] trouble moral, affliction, douleur, chagrin. [st2]3 [-] colère, indignation, emportement, courroux. [st2]4 [-] orgueil, arrogance. [st2]5 [-] trouble (des choses), agitation, fermentation, effervescence, situation menaçante. [st2]6 [-] enflure (du style, du langage), emphase, style boursouflé. - tumor animi, Cic. Tusc. 3, 26: trouble de l'âme. - tumores aperire, Plin.: ouvrir des abcès.* * *Tumor, tumoris, masc. gen. Plin. Enflure, Tumeur, Bosse, Boursoufflure.\Tumor animi. Cic. Orgueil, Fierté.\Gerere tumores mente. Lucan. Estre orgueilleux.\Tumor rerum. Cic. Quand les choses s'enveniment et s'empirent, Quand les affaires se portent mal. -
7 consarcio
cōn-sarcio, īre, zusammenflicken, quasi centonem ex multis et pessimis panniculis consarcientes, Interpr. Iren. 2, 14, 2: übtr., consarciens verba tragici tumoris, Gell. 2, 23, 21 H. (Vulg. consarcinans).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consarcio
-
8 exstantia
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exstantia
-
9 hebes
hebes, hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz. acutus), I) eig.: a) der Schneide nach: mucro (ensis), Ov.: machaera, Plaut.: gladius, Ov.: ferrum, Iuven.: secures, Iuven.: tela, Curt.: u. (im Bilde) non dubito, quin ea tela (Pfeile), quae coniecerit inimicus, quam ea, quae collega patris emisit, leviora atque hebetiora esse videantur, Cic. de har. resp. 2. – subst., hebetia, ium, n., stumpfe Gegenstände (Werkzeuge), Quint. 2, 12, 8. – b) der Gestalt nach, stumpf, abgestumpft, angulus, Gromat. vet. 41, 3: lunae et nascentis et senescentis alias hebetiora, alias acutiora videntur cornua, Cic. Acad. 2. fr. 6: quo latiora (ossa scapularum) quāque parte sunt, hoc hebetiora, Cels. 8, 1. p. 326, 24 D. – c) der Wirkung nach: hebeti pectus tantummodo contudit ictu, versetzte der B. nur eine Duetschung, Ov. met. 12, 85.II) übtr.: A) physisch stumpf, a) gleichs. der Schärfe nach, von den Sinnen u. Sinneswerkzeugen: sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur, Cic.: sensus oculorum atque aurium hebetes, Liv.: nec est ullus hebetior sensus in vobis (verst. quam sensus audiendi), Cic.: aures hebetiores (Ggstz. oculi acres atque acuti), Cic.: hebes acies oculorum, Cic., u. (im Zshg.) bl. acies hebes, Cels., hebetior, Suet.: hebes obtutus, Apul.: hebetes visus, Sen. poët.: uterque oculus naturā hebes, Plin.: oculi hebetes, Col. u. Plin.,————hebetiores, Plin. u. Suet. – graviter hebes sine voce, Ven. Fort. – b) der Empfindung nach, ohne Gefühl, unempfindlich, abgestorben, caro (tumoris, tuberculorum), wildes Fleisch, Cels. 7, 6 u. 7, 13: ossa gingivarum, Cels. 6, 15: cui torpet bebes locus ille, Ov. art. am. 3, 799: hebes os, appetitloser Mund, Ov. ex Pont. 1, 10, 7. – v. leb. Wesen, filius incessu tardus, sensu hebes, Plin. 7, 76. Solin, 1, 92. – c) der Tätigkeit nach, stumpf, träge, schwerfällig, ohne Geschick, α) v. Körper u. v. leb. Wesen: gracile corpus infirmum, obesum hebes est, Cels.: auster totum corpus efficit hebes, Cels.: in hebeti pigritia ferox, Apul. met. 8, 33. – v. leb. Wesen, hebes in voluptate (admissarius), nicht hitzig, Col.: hebes ad sustinendum laborem miles, Tac.: exercitus numero hominum amplior, sed hebes infirmusque, Sall. – β) v. der Rede: quasdam (litteras, Buchstaben) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus, Quint. 1, 11, 4: quod (spondeus) est e longis duabus, hebetior videtur et tardior, Cic. or. 216. – v. Redner, hebes (schwerfällig) linguā, magis malus quam callidus ingenio, Ps. Sall. de rep. 2, 9, 1. – d) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = matt, color (floris) non hebes, grelle, Ov.: hebes unitate surdā color (berylli), Plin.: carbunculus hebetior, Plin.: lux, Avien. Arat.: hebes vicinā nocte dies, Stat. – für den Geruchs-————sinn = geruchlos, genus orsini hebes (Ggstz. odoratum), Plin. 21, 67. – für den Geschmackssinn = geschmacklos, fade, quamvis gustu non sit hebes (uva), Col. 3, 2, 24.B) geistig stumpf, abgestumpft, a) der Schärfe nach = abgestumpft, stumpfsinnig, blödsichtig, blöde, dumm, α) v. Geiste usw.: ratio hebetem facit aciem ad contemplandas miserias, stumpft die Schärfe des Geistes ab für usw., Cic.: ad ulteriora non prospicit mens hebes, Sen.: id licet hinc quamvis hebeti cognoscere corde, mit halben Sinnen, Lucr.: adeo hebetis atque obtunsi cordis inter initia iuventae existimatus, ut etc., so blöde und stumpfsinnig, Val. Max.: hebeti ingenio esse, Cic.: hebeti ingenio atque nullo, stumpfsinnig, ja ganz geistlos, Cic.: ingenii esse tardi et hebetis (Ggstz. ingenii esse mobilis et erecti), Sen.: hebetiora ut sint hominum ingenia, Cic.: animo hebeti atque claudo pro exercito uti volunt, Ps. Sall. – v. Geisteskräften, hebes memoria, ein schwaches Gedächtnis (Ggstz. mem. acris, ein starkes G.), Cic. de or. 2, 357. – v. Zuständen, adulescentia bruta et hebes, Sen. de ben. 3, 37, 3 (4). – β) v. leb. Wesen: hebes et rudis, nec hebes nec rudis, Cic.: vecors et prope hebes, Aur. Vict.: homines hebetes (Ggstz. homines acuti, homines ingeniosi), Cic.: hebetes illi et supra modum tardi, Plin. ep.: animalium hebetissima, Plin.: me hebetem molestiae reddiderunt, Cic.: quod————fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet, Tac.: aliud est in communi vita et vulgari hominum consuetudine (esse) nec hebetem nec rudem, Cic.: non est hebes ad id quod melius sit intellegendum, Cael. in Cic. ep. – b) der Tätigkeit nach, nicht tief eingehend, oberflächlich, oratio, Quint.: rhetorica interdum paulo hebetior, Cic.: ratio hebes, Plin. – c) der Empfindung nach: dolor hebes, kalte (nicht warme) Teilnahme, Cic. ad Att. 8, 3, 4. – ⇒ Arch. Akk. Sing. hebem, Caecil. com. 81. Enn. ann. 426 bei Charis. 132, 6: Abl. Sing. gew. hebetī; s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 314 u. 315. -
10 repressor
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > repressor
-
11 tumor
tumor ōris, m [TV-], the state of being swollen, swelling, tumor: oculorum; cf. recentes quasi tumores animi.—Of the ground, a swelling, elevation: tumor ille loci permansit, et alti Collis habet speciem, O.—Fig., a swelling, commotion, ferment, excitement: cum tumor animi resedisset: tumor et irae Concessere deum, V.: rerum.* * *swollen or distended condition, swelling; swell (sea, waves); excitement -
12 jungo
jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. zug, zeugnumi, zugos, zugon], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.I.Lit.A.In gen.1.With acc.:2.Narcissum et florem anethi,
Verg. E. 2, 48:pontes et propugnacula,
id. A. 9, 170:nemoris carentia sensu robora,
Claud. B. G. 17:gradus,
to close the ranks, Sil. 4, 372:montes,
to heap up, Val. Fl. 1, 198:ostia,
to shut, Juv. 9, 105; cf.:junctas quatere fenestras,
Hor. C. 1, 25, 1:oscula,
to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67:da jungere dextram,
to clasp, Verg. A. 6, 697:cur dextrae jungere dextram non datur,
id. ib. 1, 408; cf.:quas junximus hospitio dextras,
id. ib. 3, 83;11, 165: duos sinus,
Plin. 5, 29, 31, § 116:juncto ponte milites transmittit,
Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner:Ticinum ponte,
to span, Liv. 21, 45, 1:amnem ponte,
Plin. 5, 24, 21, § 86:ratibus flumen,
to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.:qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,
id. 21, 47, 6:eo omnia vallo et fossa,
id. 38, 4, 6:plumbum nigrum albo,
Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.:nam calamus cera jungitur,
Tib. 2, 5, 32:illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,
Juv. 2, 46:erga juncta est mihi foedere dextra,
Verg. A. 8, 169:Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,
Luc. 7, 453. —With dat. of indir. object:3.hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,
Caes. B. C. 2, 10 fin.:humano capiti cervicem equinam,
Hor. A. P. 2:mortua corpora vivis,
Verg. A. 8, 485; cf.:his tignis contraria duo juncta,
Caes. B. G. 3, 17, 5:se Romanis,
Liv. 24, 49, 1:exercitum sibi,
Vell. 2, 80, 1:socia arma Rutulis,
Liv. 1, 2, 3:victores Germani juncturi se Pannoniis,
Suet. Tib. 17:cervicem meam amplexui,
Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu):dextra dextrae jungitur,
Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra:aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,
Lucr. 6, 1079:juncta est vena arteriis,
Cels. 2, 10:Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,
drives against, Hirt. B. C. 8, 48.—With inter se:4.tigna bina inter se,
Caes. B. G. 3, 17, 3:maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,
Cic. N. D. 2, 45, 115:disparibus calamis inter se junctis,
Ov. M. 1, 712:saltus duo alti inter se juncti,
Liv. 9, 2, 7.—With cum:B.cum Bruto Cassioque vires suas,
Vell. 2, 65, 1:legiones se cum Caesare juncturae,
id. 2, 110, 1:erat cum pede pes junctus,
Ov. M. 9, 44:lecto mecum junctus in uno,
id. H. 13, 117:digitis medio cum pollice junctis,
id. F. 5, 433:lingua cum subjecta parte juncta est,
Cels. 7, 12, 4.—Esp.1.To harness, yoke, attach.(α).Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.):(β).junge pares,
i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263:nec jungere tauros norant,
Verg. A. 8, 316:currus et quatuor equos,
id. G. 3, 114:grypes equis,
id. E. 8, 27 Forbig.:curru jungit Halaesus Equos,
id. A. 7, 724:leones ad currum,
Plin. 8, 16, 21, § 54:mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,
Suet. Caes. 31.—Of a vehicle (rare):2.reda equis juncta,
Cic. Att. 6, 1, 25:neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,
Liv. 34, 1, 3:juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,
id. 42, 65, 3. —Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal:3.ego vulnera doctum jungere Etiona petam,
Stat. Th. 10, 733:parotidas suppuratas,
Scrib. Comp. 206:oras (tumoris),
Cels. 7, 17, 1:oras vulneris,
id. 5, 4, 23 al. —Of lands, territories, etc.:4.juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,
adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.:juncta Aquilonibus Arctos,
id. M. 2, 132:quibus (campis) junctae paludes erant,
Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4:fundos Apuliae,
to add, join to, Petr. 77:longos jungere fines agrorum,
Luc. 1, 167.—To connect in time, cause to follow immediately:5.cum diei noctem pervigilem junxisset,
Just. 12, 13, 7:somnum morti,
Petr. 79:vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,
Vell. 2, 65, 3:nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,
id. 2, 110, 5:junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,
Stat. S. 1, 5, 10:laborem difficilius est repetere quam jungere,
to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation:si jungas (opp. interpunctis quibusdam),
Quint. 9, 4, 108.—Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite:6.cum juncti essent,
Liv. 25, 35; 25, 37:exercitum Pompei sibi,
Vell. 2, 80, 1:junctis exercitious,
Vell. 2, 113, 1:cum collegae se junxisset,
Front. Strat. 1, 1, 9; so,exercitum,
id. ib. 1, 2, 9:Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,
Quint. 5, 11, 40.—To add, give in addition:7.commoda praeterea jungentur multa caducis,
Juv. 9, 89.—In mal. part.:II.corpora,
Ov. M. 10, 464:turpia corpora,
id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408:si jungitur ulla Ursidio,
Juv. 6, 41; 6, 448; cf.Venerem,
Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.Transf.A.In gen., of abstract things, to bring together, join, unite:B.cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,
Cic. Deiot. 9, 27:omnem naturam, quae non solitaria sit... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,
id. N. D. 2, 11, 29:an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,
id. de Or. 1, 51, 122:sapientiam junctam habere eloquentiae,
id. ib. 3, 35, 142:indignationem conquestioni,
id. Inv. 2, 11, 36:insignis improbitas et scelere juncta,
id. de Or. 2, 58, 237:plura crimina junguntur,
are combined, Quint. 4, 4, 5.—Esp.1.Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.:2.cum impari,
Liv. 1, 46:cum pare,
Ov. F. 4, 98:alicujus filiam secum matrimonio,
Curt. 5, 3, 12:si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,
Juv. 6, 200:juncta puella viro,
Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.:Appulis jungentur capreae lupis,
Hor. C. 1, 33, 8:variis albae junguntur columbac,
Ov. H. 15, 37:unaque nos sibi operā amicos junget,
Ter. Hec. 5, 2, 32:ut quos certus amor junxit,
Ov. M. 4, 156:amicos,
Hor. S. 1, 3, 54:Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,
Plin. Ep. 10, 26, 1:puer puero junctus amicitia,
Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.:si populus Romanus foedere jungeretur regi,
Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —Of things, to make by joining, enter into:3.pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,
Liv. 1, 1:nova foedera,
id. 7, 30:cum Hispanis amicitiam,
Just. 43, 5, 3:societatem cum eo metu potentiae ejus,
id. 22, 2, 6:foedus cum eo amicitiamque,
Liv. 24, 48; 23, 33:juncta societas Hannibali,
id. 24, 6:foedera,
id. 7, 30:jungendae societatis gratia,
Just. 20, 4, 2.—Of words, etc., to join, unite.(α).Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound:(β).jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,
Quint. 1, 5, 68:in jungendo aut in derivando,
id. 8, 3, 31; so,juncta verba,
Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—To connect so as to sound agreeably:quantum interest... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,
Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated:in opere male juncto,
Quint. 12, 9, 17.— Comp.:causa fuit propior et cum exitu junctior,
Cic. Fat. 16, 36.— Sup.:junctissimus illi comes,
most attached, Ov. M. 5, 69:principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,
their nearest of kin, Tac. H. 4, 52.
См. также в других словарях:
Транспланта́ция о́пухоли — (transplantatio tumoris; син.: пассирование, перевивка опухоли) парентеральное введение опухолевых клеток животному с целью вызвать у него развитие опухоли. Трансплантация опухоли аллогенная (t. tumoris allogena; греч. allos другой, иной + genos… … Медицинская энциклопедия
трансплантация опухоли — (transplantatio tumoris; син.: пассирование, перевивка опухоли) парентеральное введение опухолевых клеток животному с целью вызвать у него развитие опухоли … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли аллогенная — (t. tumoris allogena; греч. allos другой, иной + genos род; син. Т. опухоли гомологическая) Т. о. животному от животного того же вида … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли аутогенная — (t. tumoris autogena; греч. autos сам + genos род; син. Т. опухоли аутологическая) Т. о. тому же животному, у которого она удалена … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли аутологическая — (t. tumoris autologica; греч. autos сам + logos соотношение) см. Трансплантация опухоли аутогенная … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли гетерогенная — (t. tumoris heterogena; греч. heteros другой, иной, разный + genos род; син.: Т. опухоли гетерологическая, гетеротрансплантация опухоли) Т. о. животному от животного другого вида … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли гетерологическая — (t. tumoris heterologica; греч. heteros другой, иной + logos соотношение) см. Трансплантация опухоли гетерогенная … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли гомологическая — (t. tumoris homologica; греч. homologos согласующийся, соответствующий см. Трансплантация опухоли аллогенная … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли изогенная — (t. tumoris isogena; греч. isos одинаковый + genos род) см. Трансплантация опухоли сингенная … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли изологическая — (t. tumoris isologica; греч. isos одинаковый + logos соотношение) см. Трансплантация опухоли сингенная … Большой медицинский словарь
трансплантация опухоли ксеногенная — (t. tumoris xenogena; греч. xenos чужой + genos род) Т. о. животному от животного другого отряда … Большой медицинский словарь